Dana Saga Tomaszewska Jestem zafascynowana gliną. Tą surową, niewypaloną, w której „zaklęte” jest życie. Służy mi ona zarówno do rzeźby i działań przestrzennych, jak i – zgodnie z zasadą surrealisty Maksa Ernsta – do malowania. Jest dla mnie rzeczą najistotniejszą, aby w pracach, które tworzę, forma współistniała z treścią. Ostateczny kształt dzieła to często efekt zastosowania kilku technik artystycznych. Moje inspiracje w sztuce sięgają czasów bardzo odległych i są nieodmiennie związane z naturą, człowiekiem oraz tym, co niewiadome i do końca niewyjaśnione...
Z tych oczarowań wywodzi się cykl rzeźb „Signa populis” („Znaki ludu”) nawiązujący do słowiańskich tradycji zdobniczych. Moje prace można oglądać w kolekcjach polskich i zagranicznych oraz na licznych wystawach czasowych. Jestem także autorką grafik do serii książek edukacyjnych dla niewidomych dzieci. [oprac. EliSa]Paweł M. Falcman Techniki twórcze: fotografia cyfrowa i analogowa. Czasem łączona z grafiką, rysunkiem. Najchętniej i najczęściej poszukiwany obraz uzyskuję już w aparacie, ale nie stronię od różnych odmian montażu (collage, sandwich i in.) czy innych fotograficznych technik specjalnych. Przez tych parę dziesiątków lat, odkąd zacząłem fotografować, próbowałem różnych rzeczy, tematów – poszukiwałem. I co?
Wszechświat się uparł najwyraźniej. To, przy czym ciągle, naturalnym biegiem rzeczy się odnajduję to portret i „miejskie rzeczy wypatrzone”. Elementy, detale miejskie i industrialne fotografowane jak kompozycje malarskie lub graficzne. Inspiracje: wszystko co mi w ręce lub oczy wpadnie.Waldemar DąbrowskiWrocławianin. Autodydakta. W latach 1985-1989 pracownik wrocławskiego B.W.A. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką komputerową. W obrazach Waldemara Dąbrowskiego wszystko zdaje się tajemnicze. Obrazy przedstawiają zawieszone w iluzyjnych przestrzeniach fantastyczne, jakby przyśnione widoki, pełne wyrafinowanych, przetworzonych kształtów lub twarzopodobnych zjaw. Odrealnione pejzaże z przetworzonymi motywami przyrody, raz kojące, niekiedy puste lub chłodne, często pełne smutku, niepokoju czy lęku.
Nic nie jest tu dopowiedziane do końca, jak w tajemnicy życia, z którą mamy codziennie do czynienia. Inspiracji autorowi dostarczają z jednej strony obserwacje świata, zwłaszcza przyrody, z drugiej – ulotne, subiektywne wizje i przeżycia, możliwe do uwiecznienia dzięki własnym malarskim środkom ekspresji. Autor brał udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Prace w zbiorach prywatnych w Polsce i zagranicą.
Instahistorie z VIKI GABOR
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
